Jacek Majewski „Sielakowa” ppor. phm., odznaczony KW
Urodzony 4 kwietnia 1923 roku w Pruszkowie, syn Leszka, wieloletniego dyrektora Fabryki Ołówków w Pruszkowie, i Marii z domu Borsuk. Uczęszczał do Prywatnej Szkoły Powszechnej, a następnie do Prywatnego Męskiego Gimnazjum i Liceum Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej w Warszawie, gdzie w 1939 roku uzyskał tzw. „małą maturę”. Należał do 21 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. gen. Ignacego Prądzyńskiego.
W czasie okupacji od 1940 r. pracował jako ślusarz i tokarz w Fabryce Ołówków w Pruszkowie. Równocześnie kontynuował naukę na tajnych kompletach gimnazjum Zamojskiego, uzyskując w 1941 r. świadectwo dojrzałości. W latach 1941–1943 studiował w Państwowej Szkole Budowy Maszyn, działającej jawnie w miejsce Państwowej Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda.
Działalność konspiracyjną rozpoczął w PET-cie, organizacji młodzieżowej o charakterze samokształceniowo-wychowawczym. Wraz z członkami tej organizacji wszedł jesienią 1942 r. do Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Brał udział w akcjach bojowych „Sieczychy” i „Wilanów”. W maju 1944 r. ukończył turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”. W 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” pełnił funkcję zastępcy szefa wyszkolenia.
W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli i Starym Mieście jako żołnierz I. plutonu „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” – pełnił obowiązki zastępcy dowódcy plutonu. Poległ 31 sierpnia 1944 r. na ul. Bielańskiej podczas przebijania się oddziałów Grupy „Północ” do Śródmieścia.
Pochowany w kwaterze Batalionu “Zośka” na cmentarzu Wojskowym na Powązkach – A20 rząd 5 grób 13 (mogiła zbiorowa).