Wspomnienia

Witold Morawski – “Czarny Witold”

1919 – 1989
Witold Morawski – Czarny Witold, mgr ekonomii, kpt. w st. spoczynku.

Urodzony w dniu 19 marca 1919 r. w Nikopolu (Rosja), w rodzinie inteligenckiej, ukończył Gimnazjum i Liceum Górskiego, sportowiec – uprawiał wiele dyscyplin, m.in. hokej, harcerz i drużynowy drużyny przy Szkole Wojciecha Górskiego, w 1939 r. junak baonu PW mjr Gorazdowskiego, który kampanię wrześniową zakończył w Grupie Operacyjnej “Polesie” gen. Franciszka Kleeberga pod Kockiem.

Po powrocie do W-wy podejmuje dorywczą pracę fizyczną, po czym studiuje na tajnej ekonomii u prof. Edwarda Lipińskiego. Działalność konspiracyjną rozpoczyna w Szarych Szeregach w roku 1941, poprzez Mały sabotaż, potem w 1942 r. jest czynny w Grupach Szturmowych, pełniąc różne funkcje. Kończy II Turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” z 7-mą lokatą w stopniu plutonowego.

W Batalionie „Zośka” od początku jego istnienia: dowodzi plutonem “Ryszard”, potem zostaje instruktorem w 2 kompanii Rudy.

Uczestnik licznych akcji zbrojnych: Sieczychy, Wilanów, akcje rozbrajania i kolejowe. Czterokrotnie ranny przed Powstaniem.

W Powstaniu uczestniczy w walkach na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie, dwukrotnie ranny, ostatni dowódca bojowy Wilanowska 1.

Przepływa Wisłę wpław i po nieudanych próbach nawiązania łączności ze sztabem gen. Berlinga, przebywa w Otwocku, lecząc się z ran, po czym udaje się do Warszawy.

Kończy studia, pracując m.in. w Ministerstwie Przemysłu, organizacji kombatanckiej.

Aresztowany w styczniu 1949 r. przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, poddawany jest wyjątkowym torturom i presji, w wyniku czego ulega nieuleczalnej chorobie, która nie opuszcza go aż do śmierci.

Po wyjściu z więzienia w 1956 r. utrzymywany przez rodzinę, leczony bez rezultatów, umiera w samotności w dniu 11 sierpnia 1989 r.

Odznaczony m. in. Krzyżem Virtuti Militari, 3-krotnie Krzyżem Walecznych i innymi odznaczeniami.

Baon Zośka miał w Nim jednego z najwaleczniejszych, utalentowanych i odważnych dowódców.

Spoczywa na Cmentarzu Wilanowskim – kwatera VII – szereg 4.

Witold Sikorski