Halina Kostecka-Kwiatkowska „Halusia”, sanitariuszka, urodzona 28 lutego 1917 roku w Moskwie, córka Edwarda i Wandy z domu Szpindler. Zamieszkała wraz z rodzicami w Warszawie. Uczyła się w Prywatnym Żeńskim Gimnazjum i Liceum Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jawurkówny i tu w 1936 r. otrzymała świadectwo dojrzałości. W 1937 r. rozpoczęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Należała do drużyny harcerek Chorągwi Warszawskiej.
W konspiracji początkowo w oddziałach DISK (Dywersja i Sabotaż Kobiet), od marca 1944 r. w sanitariacie Kedywu KG AK. Opiekowała się rannymi i chorymi, kierowanymi z partyzantki na leczenie do Warszawy. Jako sanitariuszka brała udział w niektórych akcjach dywersyjnych. W maju 1944 r. pielęgnowała rannych uczestników zamachu w al. Szucha na gestapowca Waltyera Stamma.
W lipcu 1944 r. przydzielona do batalionu „Zośka”.
W Powstaniu Warszawskim sanitariuszka II plutonu „Alek” 2 kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Przebyła cały szlak bojowy batalionu. Poległa 9 września 1944 r. na Czerniakowie przy ul. Książęcej 1.
Pochowana w jednej mogile razem z Zofią Kasperską “Zosią Żelazną” w Kwaterze Batalionu “Zośka” na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (A20-3-17).
Jej mąż, hm. Tadeusz Kwiatkowski („Tomek”), w latach 1941–1942 kierownik wydawnictw Głównej Kwatery Szarych Szeregów i redaktor naczelny „Źródła”, aresztowany 2 października 1942 r. w Warszawie, zginął 7 marca 1943 r. w Auschwitz.