Jerzy Weil „Jerzyk”, „Jerzy” , por., phm., odznaczony VM V kl. , KW – urodził się 5 marca 1923 roku. W konspiracji początkowo w organizacji samokształceniowej “PET”. Po połączeniu z Szarymi Szeregami w drużynie SAD 400 hufca Południe warszawskich Grup Szturmowych. Po utworzeniu 1 września 1943 roku Batalionu AK “Zośka” zostaje dowódcą 4. drużyny II plutonu “Sad” 2. kompanii “Rudy”. Po reorganizacji grudniowej dowódca 1. drużyny I plutonu “Sad” 2. kompanii “Rudy”.
Brał udział w akcjach : Sieczychy, Zrzuty, Wilanów, Lornetki. Ukończył Zastępczy Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty ZWZ–AK “Agricola”.
W Powstaniu Warszawskim dowodził I plutonem „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Walczył wraz ze swoim oddziałem na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. 12 września ranny podczas walk. Poległ w dniu 22 września 1944 r. na Górnym Czerniakowie w rejonie ul. Wilanowskiej 1. Miał 21 lat.
Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera A20-4-24).
Z relacji Andrzeja Wolskiego „Jura”:
Podczas jednego ze szturmów niemieckich ginie „Jerzyk” (Jerzy Weil). Jesteśmy śmiertelnie zmęczeni. Podzieliliśmy służbę na trzech. Walka trwa całą dobę. Trzeba czuwać cały czas. Nasz cudowny maxim ratuje nas w czasie nocnych ataków. Jego długie serie nie pozwalają zbliżyć się atakującym. Załoga cekaemu z troską spogląda na szybko malejący zapas pocisków.