Bożenna Zabłotniak “Bożena”, sanitariuszka oraz Stanisław Zabłotniak “Szary”, kapral podchorąży urodzili się 27 kwietnia 1924 roku w Warszawie, w rodzinie Jana, kapitana Wojska Polskiego i Stanisławy z domu Mielczarek. Mieli siostrę Krystynę.
Od połowy 1941 roku rodzina ze względu na działalność konspiracyjną ojca przeniosła się do Duchnic.
W nocy z 5 na 6 stycznia 1943 r. wraz z siostrą i ojcem zostali aresztowani wskutek denuncjacji dawnego kolegi szkolnego. Krystyna, Bożenna i Stanisław zostali zwolnieni z aresztu następnego dnia, zaś Jan uwięziony na Pawiaku. Wkrótce, 17 stycznia 1943 roku Jan Zabłotniak został wywieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku, a 30 marca 1943 r. do Buchenwaldu. Uwolniony przez wojska amerykańskie 4 maja 1945 r. pozostał na uchodźstwie w Niemczech, a w 1951 roku wyemigrował do USA.
Natomiast po aresztowania ojca Krystyna, Bożenna i Stanisław otrzymali rozkaz opuszczenia domu w Duchnicach i ukrycia się pod wskazanymi adresami w Warszawie, co też uczynili.
Bożenna i Stanisław wzięli udział w Powstaniu Warszawskim jako żołnierze 1 kompanii batalionu AK ”Parasol”.
Bożenna jako sanitariuszka I plutonu 1 kompanii została ciężko ranna 18 września na Czerniakowie. Zmarła z ran dnia 29 września 1944 r. w Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej 26. Pochowana na podwórzu szpitala. Po wojnie ekshumowana do mogiły tymczasowej na ul. Górczewskiej. Z Górczewskiej ekshumowana wtórnie na Cmentarz Powstańców Warszawy (ul. Wolska 174/176), gdzie została pochowana jako NN.
Stanisław jako żołnierz IV plutonu 1. kompanii walczył na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. 12 września został ranny w oko. Zamordowany 22 września 1944 r. na Górnym Czerniakowie. Upamiętniony na kamiennym obelisku w Kwaterze Batalionu “Parasol” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie ( A-24)
Krystyna Zabłoniak po mężu Małek przeżyła wojnę i od 1958 r. mieszkała w USA.
Jan i jego dzieci Stanisław i Bożenna są upamiętnieni na cmentarzu parafii w Żbikowie.