Danuta Mażyńska “Boja”, łączniczka, sanitariuszka, urodziła się 25 kwietnia 1925 roku w Chełmie Lubelskim, córka Józefa i Antoniny z d. Szpala. Po ukończeniu szkoły powszechnej zdała egzamin wstępny do Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie – maturę uzyskała już na tajnych kompletach.
W konspiracji od marca 1941 roku, początkowo w 1. SKCKM (1. Szturmowa Kompania Ciężkich Karabinów Maszynowych). Od kwietnia 1944 r. w Oddziale Do Zadań Specjalnych Kedywu KG AK “Pegaz” , w maju 1944 r. przekształcony w Batalion AK “Parasol”.
27 czerwcu 1944 r. brała udział w niefortunnym transporcie 1500 szt. amunicji i 100 granatów (Filipinek) z konspiracyjnej produkcji. Transport przewożony dorożką przez “Borutę” (Andrzej Krotowski) z “Hanką” (Hanna Wichrowska) i “Boją” został na ul. Siennej zatrzymany przez patrol żandarmerii. Nie czekając na rozwój wypadków wszyscy troje wyskoczyli z dorożki i pod ogniem niemieckim rzucili się w różnych kierunkach do ucieczki i tym sposobem uratowali się.
10 lipca brała udział w akcji “Apteka Wendego”, jako ubezpieczenie od strony ul. Miodowej.
W Powstaniu Warszawskim stawiła się 1 sierpnia w miejscu koncentracji oddziału w Domu Starców przy Karolkowej. Walczyła na Woli i Starym Mieście jako łączniczka IV plutonu 1. kompanii Batalionu AK “Parasol”.
2 września po przejściu kanałami do Śródmieścia, poległa pod gruzami zbombardowanego budynku Gimnazjum im. Królowej Jadwigi przy pl. Trzech Krzyży.
Upamiętniona na kamiennym obelisku w kwaterze “Parasola” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (A-24).